رنگ هایی که ما می بینیم در سطح اشیا وجود ندارند بلکه در واقع آن ها از طریق چشم و ذهن ما به وجود می آیند و معنا پیدا می کنند. تجربه ی ما از رنگ احساسی است که از طریق واسطه ای به نام ( انرژی) و به شکل تشعشعات نوری انتقال می یابد. -البته تشعشعات نوری موجود در طیف رنگ های قابل دیدن – بنابراین بدون حضور یک ناظر یا مشاهده گر ، امواج ور به خودی خود رنگی ندارند و این چشم و مغز بیننده است که معنای این پیام های حسی را تفسیر و تعبیرمی کند. این تفسیر و تعبیر به وسیله ی فرآیندی که رمز های را کشف می کند انجام می شود. فرآیندی که هزاران سلول گیرنده ی رنگ (سلول های مخروطی) مستقر در شبکیه چشم را به کار می اندازد ، البته قبل از اینکه مغز در نهایت رنگ ها را مشاهده و کشف می نماید